വെണ്നിലാവ് ഇരുളില് മറഞ്ഞപ്പോഴും,
കനവിനെ അര്ബുദം കവര്ന്നപ്പോഴും,
പുഞ്ചിരി.....
വേദനിക്കുമോ .....? കരിയിലയെ പതിയെ ചവിട്ടി
ക്ഷമിക്കണം, മറ്റു പാതകളില്ല....
പാദസ്പര്ശമേറ്റു...., അവള് നിലവിളിച്ചു,
മൗനം.....
ജീവശ്വാസമേകിക്കരിഞ്ഞുണങ്ങിയ...
നിങ്ങളെ വേദനിപ്പിച്ചതില് ഖേദിക്കുന്നു...
പക്ഷെ...ഓടാതെ പറ്റില്ല.
ഒരന്ഗലാപ്പ്....
ദൈവികതയും മാനവികതയും,
സ്നേഹവും, ബന്ധങ്ങളും....?
കലിയുഗം...
ശപിക്കാത്തവരും ഏറെ.
പ്രണയത്തിനു വാര്ധക്യം,
തെറ്റി...തിരുത്തണം...
ബലിതര്പ്പണവും കഴിഞ്ഞു...
ദുഖ: ഭാരം ....
കാലടിയിലരക്കപ്പെട്ട ഒരു കരിയില
കൈപ്പിടിയിലായപ്പോള് ഒന്നു നോക്കി.
കണ്ടു.....കൊഴിഞ്ഞ ഒരു നിറയൗവനം.
....എവിടെ മരം ....
നല്ലമരം...പക്ഷെ....
ഇലയില്ല, പച്ചയില്ല, വരണ്ടുണങ്ങി
ജീവവായുനല്കാതെ....സമരമാണോ....
......
അല്ല ഒരു കാലമാറ്റം....
വൈകാതെ, പൂക്കും കായ്ക്കും
....നല്ല നിറവസന്തം....
സന്തുലനത്തിനായി....വീണ്ടും എത്തും,
ഒരു ഇലപൊഴിയും കാലം....
No comments:
Post a Comment