യൗവ്വനം
ദിശാബോധമില്ലാത്ത നീര്ചാലുകള്,
അവ ദിക്കിന്റെ ദീര്ഘമായ കാലാന്തരത്തെ പ്രണയിച്ചു
ഒഴുകിത്തീര്ന്ന ഓര്മകളിലെ ഒരു വിളിപ്പാടകലെ
ഒരു കൂട്ടം വളപ്പാട്ടുകളെ ഉപേക്ഷിച്ചു.
കുളിച്ചു കയറിയ പടവുകളിലെ നാണമായ്തീര്ന്നപോലെന്
നിറയൗവ്വനത്തില് നീരാടിയ വികാരവായ്പുകളെ
നിനച്ചെടുപ്പത് നിറമേറുന്നു,
നിളയില് നിശയില് നിന്റെ നിര്മലസ്മരണയില്
ഒരു വ്യാഴവട്ടം ഞാന് നിറഞ്ഞൊഴുകിയൊരോര്മ്മ...
വാര്ധക്യം
നിരായുധനെന്ന് പറയാനറിയാത്തവനെന്നരികിലുണ്ടെന്ന്
നിരന്തരമായ നിരാകരണങ്ങള്ക്കുശേഷം പറയട്ടെ
നീയും ഞാനും മുറിഞ്ഞുപോയ കാലാന്തരത്തെപ്പറ്റി
മറ്റൊന്നിലേക്കലിയുമ്പോള് ഓര്ക്കട്ടെ.
വിധിയെന്ന് വ്യധയെ പഴിക്കുന്ന നിശയില്
വരണ്ട ചാലുകളിലേക്ക് നോട്ടമയക്കുന്നു
ദിശാബോധമില്ലെന്ന യാഥാര്ത്യത്തില്...
nannayirikkunnu visakh
ReplyDeletethnx a lot
Deleteവ്യഥ,യാഥാര്ത്ഥ്യം എന്നിങ്ങനെ എഴുതണം.ഇനിയും എഴുതണം.
ReplyDeleteThnq....a lot.... Ramesh sukumar
ReplyDeletetettukal tirutham...veendum ezutum :)